Perşembe, Ağustos 25, 2005

Su review olayi

Erik’le bir japon restoranina gittik onceki aksam. Gercekten guzel ve ilginc bir tecrubeydi, onu ayrica bir yazida anlatmak istiyorum. Asil bu restorani nasil buldugumuz ve oraya nasil gitmeye karar verdigimiz konusuna deginmek istiyorum. Erik netten arastirmis burayi, otantik bir yer diye methini okumus reviewlarda. Deneyelim demis. Dusundum de ne kadar cok seyi once netten arastirir ve yapmaya karar verir olmusuz. Bir kitap mi alacagim, hemen netten bakiyorum, asagi yukari bir fiyat belirlemesi ve hemen reviewlar. Bir filme mi gidecegiz, hemen bakiyorum, izleyiciler ve elestirmenler kacar puan vermisler, eger ilk gosterimine gitmiyorsam. Bir yere mi gidecegiz, otel mi bakiyoruz, hemen review. Eve bir sey mi satin alacagiz, elimizin altinda bir takim bilgiler hazir, okunmayi bekliyorlar. Niye boyle olduk, nasil bu hale geldik? Sikayet ettigimden degil, faydali oluyor elbette. Yapacagim isle veya alacagim urunle ilgili son kararimi bu reviewlara gore vermiyorum. En onemli kriterler o seyi ne kadar istedigim ve merakim. Ama eger cok cok kotu seyler okuyorsam o sey hakkinda alternatiflere yoneliyorum. Mesela bir otel hakkinda herkes cok kotu review yazmissa kor gozun parmagina oraya gitmek istemem. Alternatifi kolaydaysa o seyin, hemen tercih ediveriyorum. Bazen dusunuyorum, Erik’le ikimiz burada yasamiyor olsaydik, daha az izole bir hayatimiz olsaydi gene reviewlara bu kadar yonelir miydim, yoksa es-dostun dedikleriyle mi daha cok hareket ederdim? Cok mu asosyaliz, o yuzden mi neredeyse herseyimizi netten halleder olduk, yoksa herkes mi boyle yapiyor? Yoksa bu amerikada mi daha cok yapilan bir sey? Buradaki herkes potansiyel musteri ya. Bilemiyorum. Velhasil, biz internetten once ne yapiyormusuz, nasil yasiyormusuz, ben unutmak uzereyim.

6 yorum:

Adsız dedi ki...

Haklisin, ben unuttum bile, internetle tanistigimdan beri oyle alistim ki, belki yasadigimiz kitadaki vakit yetersizligi bize bunu yoneltiyor, en basiti, bir yere gideceksin hemen adres elinde , otur computerin basina www.maps.com yap adresi yaz dokumu al yola cik, kisa surede, vakit kazanci degil mi? internetten once bunu nasil yapiyorduk diye dusundum, once harita nerede o aranir evin icinde, yok dogu neresi yok bati neresi bakilir, otoban nerede ara sokak nerede , sag mi yoksa solmu ...... bu uzayip gider boyle,
bana gore iyiki teknoloji gelisiyor surekli, iyi ki internet var ...

Deniz dedi ki...

Ay yesil erikcim, ben de simdi online alisveris hakkinda biseyler yazacaktim ki, sen benim yerime yazmissin zaten. Evet, belki de bu izole yasamanin getirisi, milletle konusamadigimiz icin herseyi internetten karsilastirarak aliyoruz.

Bizim durumumuzda alamiyoruz daha dogrusu, kararsiz kasim oldugumuz icin, son on gundur kameralara bakipher yerde farkli secenekler gormekten basimiz dondu, bir bok alamiyoruz.

Koyubeyaz dedi ki...

Ben net ciktigindan beri ciddiyim herseyi gelip buradan bakiyorum. Tahlildeki anlamadigim her seyi yazip ogrendim mesela. Yada hastaliktan tutunda en iyi yufka nerede yapilir onu bile bulabiliyorken neden kendimi zora sokayim ki. Iyiki ilerme kaydediyoruz ben artik eskiden nasil ve nerden ogrenildigini bile hatirlamiyorum oyle hayatima girmis yani.

YesilErik dedi ki...

Yalniz degilmisiz demek ki :)

Tijen dedi ki...

kesinlikle yalniz degilsiniz.
aslinda isin kötüsü internet üzerinden yapilan sohbetler, konusmalar, bloglara yazmalar bile insana kendini yeterince sosyal hissettiriyor. yani hiç agzini açmadan sosyal oluyorsun. geçen gün biz de kardesimle bunu konustuk, arkadaslarimizla bulusmuyoruz, dostlarimiza daha az zaman ayiriyoruz diye.
tijen

YesilErik dedi ki...

Hakikaten oyle ya sevgili Tijen. Su blog yazma olayi basladigindan beri kendimi cok daha sosyal hissediyorum dogrusu. O kadar cok degisik kisiyle iletisimim oldu ki. Tanistim diyemeyecegim tam olarak ama. Sanki burasi ayri bir dunya. Belki bir gun gercekten tanismak kismet olur, dunyalar birlesir.