Kurumsal abukluk

Gecenlerde Erik ile birlikte Kirpicik dogdugundan beri ikinci kez aksam disari ciktik. Arkadaslarimiza haber verdik, hep birlikte yemek arti sinema yapmak icin. Bir sekilde Tom Hanks'in Angels and Demons filmine gittik. Film cok kotuydu evet. Ama guzel bir aksam oldu. Arkadaslarimiz cok kafa, filmle iyi dalga gectik falan...

Sadede gelirsem :)) Filmdeki Vatikan manzaralari icimi daraltti epey. Zaten ne zaman bir kiliseye girsem icime huzur filan dolmaz. Tam tersi bir huzursuz olurum. Vatikan'a da hayatimda gitmedim ama gitmek isteyecegim son yerlerdendir herhalde. Vatikan'in bana cagristirdigi sey inanc filan degil, daha cok zenginlik, sehvet, guc, sasaa bu tur seyler.

Beni rahatsiz eden sey kilisenin kurumsal yapisi. Vicdani bir meselenin bir kurumu olmasi fikri beni cok rahatsiz ediyor. Sanki tepemde kocaman govdeli, dallari uzun ve asagi sarkan, cirkin yaprakli, kasvetli bir agac dikiliyor gibi hissediyorum. Gunes isiginin yuzume vurmasina engel oluyor sanki o agac.

Bir soz vardir: "Tanri iradesini hakim kilmak icin yeryuzundeki iyi insanlari kullanir; yeryuzundeki kotu insanlar ise kendi iradelerini hakim kilmak icin tanriyi kullanirlar."

Bu soz sadece kiliseye mahsus degil elbette ama yuzyillar boyunca kilise bu kurumsal yapisiyla insanlarin uzerinde kendi iradesini hakim kilmaya calisti. Hala devam ediyor buna. Pek cok abukluklar silsilesiyle. Mesela son zamanlarda gozume carpanlar:

Gecenlerde Italyan filozof Bruno'ya kilise tarafindan itibarinin geri verilip verilmemesi tartisiliyordu haberlerde. Galilei'ye itibari geri verilmis ama Bruno'ya hala verilmemis. Bruno da evrenin merkezinin dunya olmadigi gorusunu yanisira o donem icin pek cok "zararli" dusuncelerle doluymus kiliseye gore. Sonuc: Tabii ki yakilarak idam edilmis. Bruno'nun da cok bir tarafinda olurdu eminim su an itibari iade edilse... Tam tersine yuzyillar boyu bir arpa boyu yol alinamadigi icin daha da uzulurdu belki.

Bir diger abukluk da Papa II. Jean Paul'un aziz olma hikayesi... Kiliseye gore aziz olmak icin uc mucize yapmak gerekiyormus. Bildigim kadariyla Papa II. Jean Paul'un kanserli bir kadini iyilestirdigi iddia ediliyor. Hadi bu numara bir olsun. Obur ikisini bilemeyecegim... Zaten neden uc mucize yani? Uc sayisinin sacmaligi bir yana, mucizenin tanimi konusunda da tuylerim diken diken oluyor. Kimsenin oyle sadece konusmayla filan birisini iyilestirecegine inanmiyorum. Baska bu turden buyu muyu, tuy dikme vs gibi abuklular caresizlik ve cahillik karisiminin bir tur yorumu olarak gorunuyor bana.

Ha, Papa II. Jean Paul cok iyi bir dusunur, fikir adami, yonetici, genis ufuklu birisi, kiliseyi bir adim otesine goturmus birisi olabilir, onu bilemeyecegim. Odullendirilebilir elbet. Ama hizmet ettigi kurum abuk olunca, alacagi odul de azizlik gibi bir abukluk oluyor sanirim. Benim aziz diye nitelendirecegim kisi "mucize yapmis olmanin" otesinde cok daha farkli vasiflara sahip birisi. Gercek mucizeler hayatin akisinda gizlidir aslinda.

Diyecegim o ki, azizligi tehlikeye girmis simdi Papa II. Jean Paul'un. Cunku bir kadinla ask yasamis olma ihtimali varmis, kilise bunu arastiriyormus. Buna da epey guldum. Peki o "mucizeler" ne olacak simdi? :)))