Salı, Temmuz 08, 2008

Dogum Hikayemiz

Vakit... Bu aralar mumla arar oldugumuz sey :) Simdi biraz buldum gibi ve yazasim geldi. Tempo kesinlikle yavaslamadi dogumdan beri, ama benimki biraz hizlandi.

Oglumuz onumuzdeki Pazartesi gunu tam uc haftalik olacak. Gunler inanilmaz bir hizda geciyor. Bir nevi komando egitimi gibi. Kalk! Bez degistir! Kalk, emzir! Sonra uyut! Sansliysan ve uyursa yat! Sen de uyu!

Ama cok tatli oglumuz, tam bir yavrukus, geldi, kondu bizim eve :) Saclarimiz bol ve uzunca, tam bir kirpicigiz.

Dogum hikayemizi yazayim diyorum, unutmadan. Gerci zor unutulur dogum tecrubesi ama. Sabah 4 gibi benim su sizdirmamla basladi dogum olayimiz. Erik'i uyandirdim, ben sizdiriyorum biraz deyip guldum :) Hemen doktoru arayalim dedi o da. Yok dedim, ne gerek var, patlamadim ki... Sabahi bekleyelim, simdi bir guzel uyuyalim. Iyi ki de uyumusuz, heh heh :)

Agliyoruz, mama vaktimiz yaklasti, sonra devam ederim.

Ertesi gun: Amanin, hotoy potoy!!! Gene uyudu bizimki, gene yazabiliyorum...

Nerde kalmistim? Hah, patlamamak... Patlarim ve ortaligi batiririm diye yerde bir sure yatmayi denedim; yarim saat sonra her tarafim agridi tabii. Erik'in de gozune uyku girmemis, sacmalama, gel yat suraya dedigi icin, cop torbalari yerlestirmek suretiyle yataga yerlestim ve yer yer uyuklayarak ve torbalarin hisirtilari esliginde sabah 8 oldu. Sonra girdim, rahat rahat bir dus aldim, sallandim da sallandim. Bu arada sizdirmaya devam ettim. Doktoru aradim, hastaneye gidip bir kontrol ettirin dediler. Annemi ve kardesimi kaldirdik, bakin biz hastaneye gidiyoruz, buyuk ihtimalle bir sey yok, bir baksinlar, sonra kahvaltiya gideriz dedim ben. Isterseniz gelin. Bunlar bir heyecanlandilar :) Ama sakin sakin, sanki onceden kararlastirilmis gibi, fotograflar filan cekindik cikmadan. Neyse hastaneye gittik. Bende zaten sanci filan hic yok, inanilmaz rahatim. Muayene ettiler. Ta-taaaaam! Evet suyunuz gelmis, 5 cm kadar da acilma var, sizi yatiriyoruz bugun dediler. Iyi dedim ben de, biz kahvaltiya gidecegidik ama, sizin dediginiz gibi olsun :) Oyle yattik, odamiza cikardilar bizi. Annemle kardesim de geldiler. Normalde dogum odasina en fazla iki ziyaretci aliniyormus ama hemsire "all the way from Turkey" geldiklerini ogrenince, sessiz olmalari kaydiyla gelebilirler ikisi de dedi. Tatli bir kadindi zaten. Neyse, sonra bana pitosin vermeye basladilar. Sanirim iki saat filan hic sanci olmadi. Gitgide dozu arttirdilar. Bu arada hemsire bana serum vermek icin beni delik desik etti. Iki denemede de basarisiz olunca baska bir hemsire gelip obur elimden deldi beni. Neyse ki o tutturdu. Epey cani yaniyor insanin. Sonra bir ara anestezi uzmani geldi. Hadi size epidural yapalim diye. Dedim bende daha sanci filan yok, biraz hissetmek istiyorum nasil bir sey oldugunu, su anda ihtiyacim yok. Bir sekilde hemen o an yapalim diye israr etti, sonra benim hemsire araya girdi, ne zaman isterse o zaman yaparsiniz diye... Anestezi uzmani gitti. Bu arada unutmadan yazayim, sizinle ilgilenen her yeni doktor, hemsire, anestezi uzmani, kimse, mutlaka ayni tibbi gecmis sorularini soruyor, bir sure sonra fena bayiyor bu da. Kardesim, gidin o ilk formu fotokopi cektirin diyesi geliyor insanin :)

Neyse, anestezi uzmani cikti, onun cikmasiyla15 dk sonra benim sancilar da basladi. Bilemiyorum, dogal olsaydi da o kadar hizli bir bicimde siddetlenir miydi ama gelip bana epidurali yapana kadar gecti bir yarim saat. Sonra epiduralle de sol tarafim uyustu, sag tarafta sancilari hissetmeye devam ediyorum. Sonra geldiler, kateterle oynadilar, bazen olurmusmus oyle... Neyse, o da ise yaramadi. Bu arada zaman kavrami gitgide yokoldu bende. Sanirim bir saate yakin bir zaman gecti. Dedim ise yaramiyor bu epidural de, mahvolduk anasini satayim, gelir bizi bulur hep... Sen de herkes gibi uyussana! Yok. Anestezi uzmani tekrar geldi. Kateterle daha oynasalim mi, yoksa ikinci bir epidural mi yapalim diye bana soruyor. Yahu ben nerden bileyim salak kadin? Anestezi uzmani sen misin, ben miyim? Yap bir seyler iste... Niye buna ben karar veriyorum dedim iki sanci arasinda, siz karar verin. Yok... Yapin dedim ikinciyi, sizin bir halt becereceginiz yok. Ikinci epidural yapildi. Neyse ki bu sefer tutturdular. Tabii bu arada saat 5'i gectigi icin mesai saati bitti ve kendi doktorum gelemedi doguma. Baska x bir kadin doktor girdi doguma, nobette olan. O zamana kadar sinirlerine hakim olan ben cok sinirlendim... Ama is isten gecmisti artik... Ben iyice uyusunca hemsire isterseniz itmeye baslamadan once bir sure dinlenebilirsiniz dedi. Iyi dedik biz de. Ama 15 dk sonra sikinti geldi bana. Baslayalim dedik itmeye. Annemle kardesim ciktilar. Erik ve hemsireyle birlikte itmeye basladim. Basta epiduralin etkisiyle hicbir sey itiyormusum gibi hissetmedim. Sanirim sonra sancilar da epey siddetlendi, en azindan sancilarin geldiklerini hissedip ona gore ittim. Bir bucuk saat itmisim. Bana 15 dk filan gibi geldi aslinda. Hatta oglumuz tam dogmadan once Erik'e donup hic de kotu degilmis, ikinciyi de yapabilirim dedigimi hatirliyorum :) Son asamada fikrim biraz degisti ama :) Sonra kollarima verdiler oglusu ve hayatimiz degisti o anda :)

Iste boyle, sonra bizim kirpicik, ayakkabi fircasi, Machu Piccu'lu beyimizle hayat basladi. Fotografi koyuyorum, su damgasiyla filan ugrasacak vaktim olmadigindan bir sure sonra kaldiracagim. Sevgiler herkese, yorum yazan, mesaj birakan herkese cok tesekkurler. Darisi diger anne adaylarinin ve isteyenlerin basina...

10 yorum:

fethiye dedi ki...

;) Iyi ki yazdin, cidden merak ediyorum neler cektin! gecmis olsun yine ve tebrik ederim, tosun masallah!

Konusacagiz :)

huysuz dedi ki...

ah ah çok tatlı valla, machu picchu'lu kirpicik seni !

Rahsan Collyer dedi ki...

Tebrikler... Sağlıklı, güzel, mutlu ve uzun bir hayatı olsun inşallah. Saçlar süper vallahi, yani resmen benden çok saçı var sizin machu picchu'nun, şaştım kaldım. Ben ve eşim saç özürlü olduğumuz için bizim kız sanırım ki kel doğacak, neyse ki kendimizi buna hazırladık:) Doğum hikayeni bir solukta okuyuverdim, zaten nicedir girip girip bakıyordum yazdı mı acaba diye, artık ümidi kesmiştim. Neyseki ben doğurmadan yetiştim doğum hikayene. Umarım çok güzel yiyen, uyuyan, akıllı-uslu bir bebek olur da seni hiç üzmez kirpicik annesi:)

Ilk dedi ki...

tekrar gozunuz aydin!
oglusun saclari super! bir de pek bir sakin durusu var. umarim fazla yormuyordur sizleri :))

TUĞBA'NIN DÜNYASI dedi ki...

Merhabalar;
Biraz zahmetli bir doğum olmuş sanırım ama ne de güzel olmuş. Gözünüz aydın. Çok da güzel yazmışsınız.Kirpicik de pek şirin. Allah bağışlasın. Mutlu, güzel , huzurlu,ve tabi sevdikleriyle dolu dolu bir ömrü olsun. Öpülür mü daha şimdiden bilmiyorum ama öpüyorum ben kirpiciği..İyiki doğmuş. HOŞGELDİİİİ DÜNYAYAAA...
Sevgiler..
Kolay gelsin:)
Tuğba

ginger dedi ki...

Oğluşunuzla mutlu bir ömür diliyorum size.Kirpicik maşallah pek bir ton ton:)

pinomino dedi ki...

ne güzel bir dogum oykusu:)) bak ben becerememistim normal dogumu..5 saat debelenmeden sonra almislardi ameliyathaneye.. aferin sana yesil erikcim:))
minik yavruyu operim cokk:))

Açalya dedi ki...

Bu dogum hikayelerinin en guzel tarafi, yillar sonra bile bakip bakip sevinc icinde aglamak yine. Benim 14 ay oldu ve hala okuyup okuyup agliyorum iyi ki dogurmusum diye. Iyi ki yazdin!

Aslı Cin dedi ki...

Kirpiciği Keremle birlikte kocaman öpüyorum. Her doğum hikayesinde ağlarım zati...

ZeYNeP dedi ki...

merhaba
belki animsamayacaksin beni ama
cok sevindim anne olmussun, oglusun senin ve esin icin saglikli uzun bir omur diliyorum ben.
bloglari okuyamiyorum hic bu gece uykum kacti eski dostlara bakayim derken senin kapini caldim hos bir haber aldim cok sevindim.
Kokla benim icin bebegini.

Zeynep abla,
eskiden texas idi simdi e.sehir turkiye :))