Cuma, Nisan 18, 2008

Cuma Postasi

Bugun 30+3 olduk. Son bir haftadir genel olarak daha bir yorgunluk hali var. Pazartesiden beri kutuphaneye gidip biraz makale toplamam gerekiyor. Nasil useniyorum, nasil useniyorum haddi hesabi belli degil. Iki gun once 20 dk yurume mesafesinde bir yere gittim oglen yemegi icin. Hem spor olur, yediklerimi de hazmederim diye dusunmustum. Gitmez olaydim. Laba zor attim kendimi, iki saat kendime gelemedim, sersem sepelek bilgisayar karsisinda oturabildim ancak.

Bugun seker tanim kesinlesti. Yuklemede dort degerden ikisi yuksek cikti. Aclik sekeri 95 yerine 98, glukozu ictikten sonra da 180 yerine 223. Ondan sonra da tepetaklak bir inis soz konusu, 140 yerine 86. Son degeri daha bilmiyorum ama hemsire hemen bir seyler yiyin buradan cikinca diye s1k1 s1k1 tembihledi. Basiniz donuyor mu dedi, hayir sadece aciktim dedim. Neyse, bu da boyle, napalim. Annem bir yildan fazladir insulin kullaniyor, yaklasik 15-20 yildir seker hastasi. Anne tarafinda maalesef cok yaygin bizde seker. Simdi haftaya diyetisyen ile bulusacagim. Ne onerecek cok merak ediyorum. Insallah diyetle dusurebiliriz sekeri.

Bugun bir de ultrasona girdik beklenmedik bir sekilde. Karnim son iki haftadir iyice buyudu. Cevreden de gerekli/gereksiz yorumlar almaya basladim. Iyi seyler soyleyenleri alinlarindan opesim geliyor. Hayretler icinde goruyorum ki valla herkes hamile bir kadinin gorunusunun nasil olmasi gerektigi konusunda pek bir uzman gorunuyor. Gecen Cumartesi Babysrus'a gittik. Kasiyer kadinin sozlu tacizine ugradim resmen. Uzerimde palto (onu kapanmiyor elbette) ve ince kumastan bir atki vardi. Yani karnimin ucu gorunuyordu sadece. Bana once bebek ne zamana diye sordu. (Bu soruya da ayrica kil kapmaya baslamis bulunuyorum.) Soyledim. Ikiz mi dedi sonra da. Hoppalaaa... Hayir dedim degil, neden sordun. Your belly is biiiiiiiigggg dedi, boyle asagilar bir tonda. Ben de gicik gicik, oh really dedim. Sonra da kabalik olsun diye soylememismis, hemen bunu belirtmek geregi duydu. Sesim yeterince gicik olmus cikmis olmali. Ya oyle mi, ne diye soylediniz o zaman dedim. Efendim, o da hamileyken insanlar oyle soylediginde gicik olmusmus... Yeme de yaninda yat. O zaman kendi gicik oldugunuz seyleri baskalarina da yapmayin dedim ben de. Erik de saskin bir sekilde bu diyalogu izledi :) Ciktik magazadan. Asiri sinirlendim. Kadin kendi hamile mamile olmamasina ragmen tam obez gorunumundeydi, ikinci kat gobegi asagi dogru sarkmis. Muhtemelen kompleksinden boyle laflar etti.

Sonra dun aksam baska kelalaka bir kadin neee, daha iki ayiniz mi var, eh o zaman size soyleyeyim, cok iri bir bebeginiz olacak, haberiniz olsun diye mujdeyi verdi. Kendi kizini 4,5 kilo dogurmus. Herhalde kendi gibi saniyor herkesi.

Bu sabah doktoruma da soyledim, cevreden boyle tepkiler geliyor, nedir bizim durumlar dokhtor hanim dedim. 31. haftada nasil gorunmesi gerekiyorsa oyle gorunuyor,merak etme, gayet iyi gorunuyorsun dedi. Sanirim sekerden de dolayi bir hafta kadar daha buyuk gorunuyor bebek. Ama milletin, ozellikle bana bu laflari eden gerzek kadinlarin gozlerinin 1 haftalik bir farki ayirt edebilecek kadar hassas oldugunu hic sanmiyorum. Doktorum kendisi de ufak tefek bir kadin. Kendisi 37 haftalik hamile Mall'da gezinirken yarim saat icinde iki ayri kadinin aaaa, ikiziniz mi olacak ve aaa, nasil uc hafta sonra dogum yaparsiniz, neredeyse hamile bile gorunmuyorsunuz dedigini soyledi. Son ogut: Don't listen to dumb people! Kesinlikle dogru. Doktorumu seviyorum.

Gecen gun annemle de konusuyorduk. Annem bebek ne zaman gelecek diye soranlara cani ne zaman isterse o zaman gelecek de bence diye tavsiyede bulundu bana. Sonucta yalan da degil diye gulup dalga gectik biraz, iyi geldi :) Ikiz mi diye soranlara da cok ciddi bir suratla hayir ucuz demeyi planliyorum. Yeter beah!

Ultrasona geri donersek, bebegimiz hala oglanmis, onu ogrendik :P Biraz yuzunu de gosterdi bu sefer. Tatlicik, cenesi ayni Erik'in, burnu da ayni benim burnum gibi gorunuyor. Ikimizin karisimi bir sey mi cikacak acaba... O kadar merak ediyorum ki :) Bir de kirpi gibi saclari var, onlari da gosterdi teknisyen. Cok tatliydi cok.

Basasagi pozisyon almis, ben kafasi biraz daha yanda saniyordum oysa, degilmis. Gerci pozisyonu daha degisebilirmis doguma kadar. Iste, durumlar boyle boyle bizde...

5 yorum:

bgm dedi ki...

Kagan Kocatepenin sitesinde okumustum: hamilelikle ilgili herkes kotu anılarını anlatır, asla iyi seyler hatırlanmaz diye. Bende bu nedenle hamileliğim süresinde bana kotu anılarını anlatanları dinlesemde içimden o sizin hamilelik durumunuz benimki super diye gecirdim. Nazar degmesin diye de kimseye bu gorusumu soylemedim. Sende uygula. Herkesin ki kendine ozel oluyor, bunu da doktorum demisti bana. eger sen iyi hissediyorsan ve doktorunda iyi diyorsa gerisini bosver.
kız bulantı yapar dediler, 1 kere bile bulantım olmadı. Saclı olursa miden yanar dediler o da bir kere olmadı. Takılma bu tur laflara... Keyfini sur..

Bu arada kendi doktorumun hamile oldugumu ilk soyledigi gunki ilk tavsiyesi de "benim hamile olduğum, hasta değil, bu nedenle de insanların bana hasta muamelesi yapmasına izin vermemem.

Sanırım yeterli derecede fazla tavsiye oldu.. :)))
bu arada halen daha mektup adresini bekliyorum maile ya da facebooka..
Sevgiler, guzel gobişin içindeki afacanı da operim.. :))

kurşunkalem dedi ki...

benim de gebeliğimin 5. ayında,yükleme testinde şekerim çıkmıştı.Bunu,placentanın salgıladığı hormonlar yapıyor.Ben doğuma kadar diyetle idare edebildim,bebeğim 4350 gr doğdu.Biraz biluribin yükselmesi ve 1 gün fototerapi almak dışında sorun olmadı.sezaryenle doğurdum.
Hamilelik,bence bir insanın başına gelen en güzel bedenle ilgili olaylardan biri.Şekeriniz biraz yükselse bile,keyfini sürmenizi dilerim.Doğumdan sonra bebeğinize asla bu kadar yakın olamayacaksınız.Sağlık ve mutlulukla doğurun...

şugibi dedi ki...

şeker bende de çıkmıştı hatırlarsın. diyetle hallettik ki çok sıkı bir diyet değildi. sadce geberene kadar çikolata yememek kasıyordu biraz:) sonlarında çıktığı için şanslı hissetmiştim kendimi, başında çıksa hayatımın en yeme özgürlüğü olan dönemi mahfolacaktı:)

karnının büyük olmasının ne zararı var anlamadım. 4 kg çocuk doğurmak da bence gayet güzel bişey. ben hamilelğim süresince hep çok sevdim göbeğimi. gene olsa gene severim. kocaman olsun hatta. seni okudukça o günleri özlüyorum:) şimdi hatırladım bna karnın büyük, ikiz mi gibi şeyler soranlara oğlumun biraz iri olduğunu gururla söylüyodum. e ben baktım büyüttüm ya aylarca içerde:)

bu arada düzlem umut gibi kel olmayacak demek, şimdiden saçları var, ne güzel:) bu arada saçların mide yaktığı hikaye. çok midem yanmıştı oğlum kel doğdu:)
mümkünse pozisyon değiştirmesin, öyle kalsın. zamanında kendi kendine gelsin kolayca.

bu arada senin doğum yaptığını nerden öğrencez biz? erike söyle de yazsın bize bari.

Alp ve Ege'nin Annesi dedi ki...

Benim hem karnim, hem vucudum (ilki55 le baslayip 82 ile biten kilo, 2.si daha da beterdi)daha buyuk olmasina ragmen, ilk 6 ayinda hamile bile oldugu belli olmayan eltim daha buyuk bir bebek dogurdu...Bu isler hic belli olmuyor..Sevgiler...

YesilErik dedi ki...

Bgmcum, buraya kocaman yazmissin mektup adresi diye. Ben biraz korum galiba :) Neyse, sana feysbuk'tan yazdim bir seyler. Optum!

Sevgili Kursunkalem, tebrik ederim oncelikle. Ve iyi dilekler icin de cok cok tesekkurler. Benim seker testi biraz gec yapildi, simdi diyetteyim. Cok asiri yuksek degil degerlerim, uc gundur gunde dort kez olcuyorum sekerimi. Insallah ilac almadan idare edecegiz. Ama diyet yapmak cok zor geliyor dogrusu, ne yalan soyleyeyim :) Sevgiler.

Sucugum, insanlarin agzi torba degil iste, konusuyorlar. Ama sinirimi bozmuyorum artik. Duzlemcin kucuk bir kirpi evet :) O mide yanma hikayesine hic inanmadim zaten, pek kulak asmiyorum. Erik'e de diycem merak etme, habersiz birakmayiz.

Alp&Egenin annesi, evet, annenin beden olculeriyle bebeginki epey farkli olabiliyor. Herkesin bunyesi farkli sonucta. Sevgiler.