Perşembe, Nisan 20, 2006

Eskiden hep ne yapmak istedigimi bilmemekten yakinirdim. Hicbir sey tamamiyle ilgimi cekmezdi. O yuzden kendimi motive etmem cok zor olurdu. Hep karsima bir tesaduf ciksa da sevdigim bir seye yoneliversem diye beklerdim. Kararli ve ne istedigini bilen insanlara cok ozenirdim. Sadece bunun geyigini yaptiklarini bildiklerime bile. Simdi, ben de gercekten ne istedigimi buldum sonunda. Ama ona ulasmak sandigimdan cok daha zor gorunuyor. Gene de bir ilerlemedir bu herhalde, oyle degil mi?...

5 yorum:

ycurl dedi ki...

yilmak yok diyorum ulasmak istenilince hersey mumkundur!!

Cerise dedi ki...

Ne istedigini bilmek gerceklestirmenin yarisi gercekten. Ah o kararsizlik ve belirsizlik duygusu yok mu! Icten ice kemiriyor insani.

Herseyin hayirlisi Yesilerikcim...

crystalsdreams dedi ki...

Allahım bana da böyle bi idrak versin diye dua ediyorum yeşil erikçim,deli misiin:) süper bi haber bu bence,en azından, 1 yıldır evde otursa da hala ne yapmak istediğine tam karar verememiş benim için süper bi haber:) Yolu zor da olsa o yolun senin yolun olduğunu bilmekten güsel bişi yok:)

Gün dedi ki...

Zor kısmı çözülmüş işin :)

YesilErik dedi ki...

Evet galiba artik icimi kemirmiyor bir seyler ve bu iyi bir sey. Ama bunu anlamak icin bile cok ugrastim ve anladim ki rehavetle bir sey cozulmuyor. En azindan cozebilenler varsa ben onlardan degilim. Hepimiz icin hayirlisi olsun diyelim.