Bugun kandilmis.

Bugun kandilmis. Mubarek olsun. Kandil simitsiz kandil de ne yavan olur diye dusunurken bloglarda simit ve helvalar gormek icimi acti. Sevindim. Gurbette olunca ozel gunler sanki daha bir onemli oluyor. Cunku gayet de siradan bir gun gibi elden kayivermesi isten bile degil. Cevrede size o gunun ozel oldugunu hatirlatan hicbir isaret veya faaliyet olmuyor. Tatil olmuyor o gun en basitinden. Cevrede iyi giyimli insanlar telas icinde kosturmuyorlar. Cicekciler ve pastaneler fazla mesai yapmiyorlar. Trafik olmuyor. Trafikteki arabalarin icindeki aile saadeti goruntusu hic olmuyor. Burada yasamaya basladigimdan beri ben de kendimce bir gelenek gelistirdim. Gayet basit ve cok da caba gerektirmeyen bir sey. Bayramlarda ve ozel gunlerde ayni turkiyedeki gibi en guzel kiyafetimi giyiyorum. Anlatmasi guc ama bu sayede biraz daha ozel bir gun oldugunu hissedebiliyorum. Sonra insanlar soruyorlar. Ooo, niye boyle giyindik bugun diye. Anlatiyorsun. Ozel oluyor iste. Ozel yapmis oluyorum bir sekilde gunu. Iyi hissettiriyor bana kendimi. Aslinda buna Erikle ayri kaldigimiz yil basladim. Yildonumumuzu ayri gecirmek zorundaydik ve dedim ki ben suslenip puslenicem gene de. O da oyle yapti. Sonra birbirimize fotograflarimizi cekip yolladik. Ben onu oyle yakisikli gorunce icim gitti. Ne iyi yapmisiz dedik sonra. O gun bugundur buna devam etmeye calisiyorum.