Uzuuuuuun Haftasonu

Ben geldiiim. Guzeldi cok. Yazmaya ancak vakit bulabiliyorum. Isler yogun tatil donusu.

Dun aksamustu 8 saatlik bir araba yolculugu sonunda eski sehrimizden yeni sehrimize donduk. Yolda cesitli eyaletlerde tam 29 tane polis arabasi gorerek ve buna ragmen hizimizdan taviz vermeyerek yeni bir rekora imza attik. Kendimi tam bir radar detector gibi hissettim butun yol boyunca. Adi adamlar, tatil gunu hic isleri gucleri yok, millete ceza kesiyorlar. MG hadi 30.’yu da gorelim diye cok hevesliydi ama olmadi.

Bu Amarigan Bagimsizlikh Gunu pek gusel bi gun canim. Kurucu babalarimiza icimden bir kez daha tesekkur ettim bize bu gusel tatil gununu bah$ettikleri icin. 4 temmuzun bu sene pzrt’ye denk gelmesi sebebiyle uzun bir haftasonu tatili oldu bu yil. Benim hocanin da gecen hafta cars ve pers gunu sehir disinda olmasini firsat bilerek, o kapidan biz bacadan seklinde pers sabahi yola ciktik. Cuma icin de sirtima bir agri saplandi, kas gevsetici aliyom, okula drive etmesem iyi olur diye guzel bir yalan salladim. Cuk oturdu.

Eski sehrimizi biraz degismis bulduk. Downtowna yeni bi gokdelen dikmisler. Ne benim birader ne de diger arkadaslarim farkinda bile degiller. Her gun ayni yerden gectikleri icin dikkat bile etmemisler. Sonra Istanbula da acilan o meshur lacili sarili mobilya magazasindan eski sehrimize de acmislar. Tabii ziyaret etmesek olmazdi. Ben gene sepet falan aldim.

Cok ozlemisim eski sehrimizdeki yasantimi gercekten de. Ama gene de biraz tuhaf oldum. Artik ben buraya ait degilim hissini cok duydum icimde. Erigin eksikligini de cok hissettim tabii. Belki biraz ondan mi oyle oldu bilmiyorum. Ama turkiyede hic oyle hissetmiyorum. Ne kadar uzak kalmis olursam olayim, bir parcam hep oranin.
Arkadaslarimi gordum bol bol. Baska eyalete tasinan AG de tesadufen gelmis eski sehrimize. Minik bir reunion gibi oldu. Eski gunlere geri donduk. Gene birbirimizden ayrilamama moduna gectik. Sabah kahvaltisi ile baslayan gun, gece yarisi cayi ile devam etti. Ama sonra cok zor ayrildim onlardan. Bu sefer niye bu kadar cok koydu bilmiyorum. Gurbette yasayanlar bilir. Insanin arkadaslari ailesi gibi oluyor bir sure sonra. Birbirimizin her seyine kosturur oluyoruz.

Biraderi de evine iyice yerlestirdik. Kutularini bosalttik, mutfagini duzenledik. Sonra ben borek ve kisir yaptim. Yeni yerlestirdigimiz icin de neyin nerede oldugunu biliyordum mutfakta. Cok kolay oldu, hic yabancilik cekmedim.

Bir de degisikligin iyi bir sey oldugunu anladim. Bir seyi bitirip otekine gecmek, ilerlemek guzel bir seymis hayatta. Kendini hala oteki bir seye gecmemis goren arkadaslarim biraz s1k1nt1liydilar. Tadini cikarmak lazim her anin. Gecmis hep daha bir pembelesiyor sanki zaman gectikce. Bir sonraki asamalar hep daha zor gorunse de devam etmek guzel. Ihim, biraz da felsefe parcaladiktan sonra yazima burada son veriyorum.