Oyun

Tatilde bundan oynadik. Burada bilumum coffe house’larda bi kenarda durur bu oyun. Ama biz daha once hic oynamamistik. Acikcasi oyunun kutusunu gordugum zaman bi panik havasi sardi beni. Butun beyni kapsiyormus ya. Bazi yerler aksak cikti zaten bende. Eh, n’apalim. S1k1ya gelince yeterince iyi sarki mirildanamadigimi, mirildanildigi zaman da hayli tahmin etme ozurlu oldugumu gordum ama yikilmadim. Fill in the blanks kisiminda da hayli basarisiz ciktim. Ama gozum kapali da olsa super cizim yapabiliyormusum meger. Heykeltraslik desen, o da var. Breh breh.. Erik ise gene ayakli Gugil gibi davranarak hepimizi sinir etti. Saved by the Bell deyiminin eski Ingilizlerin cenaze adetlerine kadar indigini ogrenmis olduk, aydinlandik. Hem sonra Amerikan ic savasi Amerikan tarihinin en kanli savasi degilmis. Yaaa, yaaaa… Oyunun en heyecanli yerlerinde zirt pirt Amerika’yla ilgili cikan sorulara bon bakmak zorunda kalan uc turk ve bir alman olarak bu durumu kinadik. Turkiye’ye gidince turkcesi varsa ondan almak istiyorum. Gerci alacaz da n’olacak?? En az dort kisi olmak gerekiyor. Ha dediginlen nerde biz adam bulacagiz da oynayacagiz? Iyisi mi biz gene “pouch cotato” olalim, mal mal tv’ye bakalim.

Ahaaha, az once Gugil’dan oyunun bi fotografini ararken ne buldum. Family board game’mis efendim bu. Hay allah tepenizden baksin. Niye family ya, niye? Aile olmadan oynanmiyor mu yani? Evet, lutfen efenim, aile var efenim, rica ediyoruz, siz soyle su tarafa gecin. Olay cikarmayalim aile olmayan hanimlar beyler, lutfen!! Ee, bizim arkadaslar sefkili idi, biz gene de oynadik, n’olcek simdi? Cok ayip, cok ayip.