Olaylar

Bugun gecen haftaki olaylarda hayatini kaybedenler icin Avrupada saygi durusu yapilmis. Sabah arabada gelirken haberlerde dinledim, sonra da gelince netten fotograflara baktim. Bir seyin surekli icimi kemirdigi hissiyle, sanki mideme oturmus koca bir hamur parcasi varmis gibi icimde bir agirlik hissederek haberin ayrintilarini okumaya calistim. Dun gene dogu tarafinda bir suru insan oldu, cocuklar da vardi bu sefer. Ama onumuzdeki hafta o olenler icin bir saygi durusu yapilamayacagi veya yuzlerce, binlerce insandan olusan bir toplulugun o mekanda asla bir meydanda toplanamayacagi dusuncesi coktu uzerime. Butun bunlarin yapilamiyor olmasi daha mi az degerli kiliyordu orada yitirilen hayatlari? Bati tarafinda saygi amaci ile yapilan bir eylemden bile hoslanmaz hale getiren neydi beni? Sanirim bu umursamazlik ve bu etiketcilik ikilisi kanima dokunuyor benim. Ya da ben oyle algiliyorum, algida secicilik yapiyorum. Seciyorum, yarin obur gun benim insanim, benim memleketim de ayni badirelerden gecerse, biliyorum kimsenin umuru olmayacak. Hem de adim gibi biliyorum bunu. Kusmak istiyorum.

----
Affiniza siginarak comment kismini kapatiyorum. Yaziyi post ettigimde kapatmayi unutmusum. Ve evet, benim gibi dusunenler oldugunu gormek benim icin de cok degerli.