Cuma, Aralık 02, 2005

Oglen yemegi degil kabusu

Bugun oglen yemegine cikmadan once uzerime paltomu giyerken dusundum. Bir allahin kulu da yok yani surada, arayayim, hadi beraber yemek yiyelim diyebilecegim. Daha dogrusu demek istedigim. Sirf yalniz kalmayayim diye arkadaslik etmem ben insanlarla. Hani sirf muhabbet olsun, sonra hadi bana eyvallah seklinde. Belki yeni tanimaya basladigim kisilerle baslarda biraz olur. Sonra bakarim bir anlami oluyor mu.. Sonra zaten icimden gitgide daha az gorusmek gelir veya daha cok. Ona gore davranirim. Aceleci olmadan, kendimi s1kmadan, karsimdakini de kirmadan yapmaya calisirim bunu. Bilemiyorum tabii ne kadar basarili oluyorum bunda ama kendimce yaptigim bir sey bu iste. Yalnizligimi genelde seviyorum. Ama bazen de cok s1k1c1 olabiliyor. Mesela bugun oldugu gibi…

Kafamda bu dusunceler ve karnimda midemin gurultusu ile kampus civarindaki bir sandviccinin yolunu tuttum. Orada oturup yemeyi planladim, zira cekik ve cekik yemekleri kokusu kaynayan, pis, igrenc ve kuskunc laba ait mutfakta yemek yemekti diger secenegim.

Sandviccinin kapisindan iceri adimi atar atmaz bir cift gozle karsilastim. Hay ananin.. seklinde icimden cok temiz kelimeler sarfedip mecburen uzaktan bir merhaba deyip sandvicimi yaptirmaya diger tarafa dogru yurudum. Sabiha hanim arkadaslariyla sohbeti koyulastirmis, butun salon onun sesini dinlemekle mesguldu. Yani kampus ici ve disinda zikkimlanacak bir dolu yer varken, tam da benim gittigim saatte, burayi mi buldun diye soylendim icimden. Boyle kader olmaz olsun. Sandvicimi yaptirdim ve hemen oradan yok oldum. Hizli adimlarla laba geldim. Eee, mutfakta da yiyemiyorum, bari bir seferligine labda yiyeyim sunu dedim. Zaten deney de yapmiyordum sabahtan. Kapiyi da kapattim. Neyse.. Ben sandvicin ortalarini gecmisken kapida anahtar sesi duyuldu. Ben bir panik sandvici benim alt cekmeceye attim hemen ama agzim hayvan gibi dolu. Eminim iceriyi de kokutmustu sandvic. Ne diye de panik olduysam. Bu aptal gerizekali buraya dukkani ilk actiginda gunde bes posta bana burada yemek yiyebilir miyiz diye soruyordu. Ben de pratikte hayir diyordum. Iyi olmadi yani beni oyle gormesi. Ama yiyebilirsin desem, her gun burada yemek yiyecek salak, onu da istemiyorum. Zaten yasak yenmesi. Ayrica bir iki kere de yedigini gordum ama bir sey dememistim. Off, neyse, sonra bu tekrar cikarken bana donup so we are eating in the lab now dedi, gene o yalaka ve ezik ifadesiyle. Gulumsuyor ama aslinda gulumsemese de pekala olur gibi bir ifade oluyor suratinda genelde. Ben de you do whatever you want dedim, en kalin ses tonumla. Ohh, I was just joking dedi sonra. Ses tonum fazla mi kalin kacti nedir. Ya da gozlerimden ates saciyordum ama direk ona bakmamistim. Belki de cikardigim ve cevreye yaydigim isinin yuksekligiyle korktu. Yeah dedim ben de. Aslinda it’s very funny demem gerekiyordu ama genelde insanlara dogru zamanda istedigim tepkiyi vermeyi beceremedigim icin bu da icimde kalmis oldu. Neyse. Basically (!!!) kabus gibi bir oglen yemegiydi. Ayy, allahim ya, sinirimden guluyorum resmen.. Evet evet guleyim, aaa, iyi gelmeye basladi bile…

4 yorum:

uzaktan dedi ki...

hadi beraber sunu yapalim buraya gidelim diyebilecegim yakin arkadaslarimin oldugunu saniyordum ben de.ta ki ben teklif ettigimde umurlarinda olmadigini anlayana kadar.yalnizligi sevmen guzel ben hic sevmem ve hep yalnizim...

ycurl dedi ki...

ya uzun bir yorum birakti ama blogger sistem hata verdi. Yesil erikcim umarim bir onceki yorumumla ilgili mesajimi almissindir. Yanlis anlasildiysam ozur dilerim. Bosver takma su kizi. Birisi gozune battikca daha da batar. Olmadi bir guc birligi halinde gelip su kizin kulaklarini cekelim artik derim ben.

ZeYNeP dedi ki...

Kecinin sevmedigi ot burnunun dibinde biter der eskiler sozun dogrusu bu :))

Ahh yesilerikcim, keske buralarda olsan, oglen bize gider sana sevecegin ikramlar hazirlardim kisa surede,

gurbette yasamanin en buyuk zorlugu bu. YALNIZLIK
kafa dengi birini asla bulamama...
hah tamam bu o kisi dediginde akabinde yiyecegin kazik...
bende yalniz basima birseyler yapmayi seviyorum.
yine eskilerin bir sozu ile bitireyim.
Golge etme baska ihsan istemem.

sevgilerimle Houstondan sicaklik yolluyorum sana

Zeynep

YesilErik dedi ki...

Ninecim, valla ot burnumun dibinde degil burnumun icinde bitiyor gercekten de :))))

Sevgili Uzaktan, yalnizlik ve yurtdisinda yasamak cogu zaman cok icice olan kavramlar. Hele hele baslarda. Zaman icinde ogreniyorsun bazi seyleri yerine koymayi sanirim.

Ycurlcum, aldim mesajini sagol, uzun uzun da yazmissin zahmet edip. Anladim dediklerini, takmayasin kafana tokadan baska sey. Operim.

Zeynepcim, cok incesin, cok sagol. Insallah ben de sana bir gun guzel ikramlarda bulunabilirim. Dediklerini cok iyi anliyorum. Daha yeni basima geldi benzer bir olay. Tam olarak kazik yedim demeyeyim, daha cok hayal kirikligi seklinde oldu. Bunlarla yasamayi da ogreniyoruz iste arkadasim. Ben de sana sevgilerimi yolluyorum.